Zamansız Karşılaşma

Leona, hızlıca kütüphanenin eski ve gıcırtılı kapısını açtı ve içeri daldı. Girdiği ilk saniyede bile, burnuna yeni basılmış kağıt kokusu dolmuştu, gerçi her ne kadar kitaplar pek yeni görünmese de bilgiler tazeliğini koruyor olmalıydı, ne kadar ironikti. Ayağını zorlukla yerden kaldırdı ve sessiz adımlarla etrafı taramaya başladı. Kitap okumayı çok sevdiği doğruydu, fakat buraya bunun için gelmemişti, okulda yeniydi ve birileriyle tanışmak için kendisine fırsat arıyordu. Tam o sırada hayallerini bölen yüksek bir homurtu duydu. Ses karşısından geliyordu. Genç görünümlü, yakışıklı bir adamdı bu. Tehlikeyle kısılmış mavi gözleri, hedefinin kim olduğunu tespit ettikten sonra biraz açıldı fakat yüz ifadesi ciddiliğini korudu.
Leona, kıza verdiği tanımın rezilliğine, daha doğrusu kendi rezilliğine hafifçe sırıttı ve incelemeye başladı. Kız şaşkındı, yerdeki kitaba uzanmış, önüne düşen bir iki tutam saçı kulağının arkasına atmıştı. Leona, onun yüzünü ancak ayağa kalktıktan sonra seçebilmişti. Kızın yeşile çalan ela gözleri ve, uzun kahverengi saçları vardı.
Tanışmak için pek de iyi bir zamanlama değil. Öyleyse sen de yaratırsın, Leona.
Ellerini arkasında birleştirerek ayaklarını sürüdü ve bir kitaplığın önünde durdu.Bir süre sessiz kaldıktan sonra ciltli kalın bir kitabı devirdi ve küçük bir homurtu çıkardı.
Hay aksi!
Kitap bahanesiyle yere eğilerek, kalkarken çocuğun dizine çarptı ve yaptığı saçmalıklara gülmemek için dudağını ısırdı.
Ups! Bir günde iki vaka oluyor sanırım. Bir kaşını kaldırarak gülümsedi. Ben Leona. Umarım sohbetinizi bölmedim. Gülümsemesini tüm yüzüne yaydı.

Tam önümdeki küçük hanıma bakıyordum ki dizime sert bir darbe yediğimi farkettim.Dudaklarımı sıkarak içimden 'Ah,lanet şansım,lanet gün.!' diye geçirdim.Kesinlikle bir ölüm yiyenin şansı böyle olmamalıydı.Kızın "Hay aksi!"dediğini duydum.Sinirli bir biçimde diğer kıza bakarken kendimi dizginlemeye çalışıyordum.Derin bir nefes alarak diğer kıza baktım.
Diğer kızın "Ups!Bir günde iki vaka oluyor sanırım!" dediğini duyunca gülmeye çalışarak "Yoo...Hayır problem değil."dedim.Bugün bütün muggle doğumlular beni bulacaktı sanırım.Tanrım,yaptıklarımın cezasınımı çekiyordum yoksa?'Aptal!'dedi iç sesim.Ölüm yiyenler Tanrıya inanmaz.Ah,şu muggle deyimleri her zaman insanın ağzına bulaşıyor.
Kız öne doğru gelirken "Ben Leona.Umarım sohbetinizi bölmedim."dedi.Cevap karşımdaki kızdan gelince bakışlarım ona çevrildi."Hayır,bölmedin."dedi kararlı bir sesle.Kızın sesi sandığımdan daha da güzel çıkınca şaşkınlıkla gülümsedim.Kız elimdeki kitaba ve havada asılı kalmış elime bakarken "Ben Eva.İşiniz yoksa elinizde tuttuğunuz kitaba bakabilir miyim?"diye sordu.Sorusu yüzünden gülümsemem yüzümden silinirken "Neden bu kitabı istiyorsunuz küçük hanım?"dedim hafifçe gülümsemeye çalışarak.
.Kitabı daha sıkı tutmaya çalışırken bir anda ceketimin kol düğmesinin açıldığını farkettim.İçimden "Şans bugün benden yana değil."diye geçirirken düğmeyi iliklemeye çalışıyordum.Düğmemi iliklerken karşımdaki kızın yeşil gözlerinin sinsice parladığını farkettim.Meraklı ve sinsi.'Bu hiç iyi değil!'

Rp Out: Eva Jenny Olivia (Elif) Destek için çok teşekürler..

Evet, uygunsuz bir zamanda geldiği apaçık belliydi. Eva adlı kız kendini kibarlık göstermeye, oğlan da gülümsemeye zorlamıştı. Leona surat astı ve hiçbir şekilde bölmeyecekleri belli olan derin konuşmalarının içinden sıyrılarak, ikisinin de kendisiyle ilgilenmediğini bilse de gülümsedi ve arkasını döndüğü anda hafifçe somurttu.
Ben Eva.İşiniz yoksa elinizde tuttuğunuz kitaba bakabilir miyim?
Leona bu cümleyle irkilerek göz ucuyla çocuğa baktı ve her bir kasının gerginlikle kasıldığını gördü. Sanki onları bir daha rahatsız etmeyecekmiş gibi ilgisiz görünmeye çalışarak iki metre ötedeki bir kitaplığın önünde durdu ve kitapları inceliyormuş görüntüsü vermeye çalışarak çocuğun elindeki kitabın adını okumaya çalıştı.
Hayır. Leona'nın gözleri iyi görürdü fakat yazılar o kadar silik ve küçüktü ki, kitabın iki yüzyıl önceden kalmış olduğu apaçık belliydi. Neden bu kadar meraklıydı ki sanki?
Tanrı aşkına, bütün gün saklambaç mı oynayacaksın Leona?!
Huysuz bir şekilde kaşlarını çattı ve gözünün önüne düşen saça gerginlikle üfledi. Sonra tekrar eski rol havasına büründü ve sanki aradığını bu kitaplıkta da bulamamış gibi bir önündekine geçti. Evet, buradan daha iyi göründüğü kesindi fakat çocuğun yaydığı her bir huzursuzluk dalgasını ve kitabı olabildiğince saklamaya çalıştığını sezebiliyordu. Gözlerini kıstı ve sanki avının herhangi bir hamle yapmasını bekleyen bir kaplan gibi bir süre hareketsiz kaldı.

*İstek üzerine başlık kilit.