Blair Woodsen

Daha yeni yeni yaşadığı hayatın farkına varıyordu...Babasıyla birlikte yeni yeni keşfetmeye başlamıştı dünyayı...Babası onun için hayatındaki en önemli varlıktı.Çünkü annesi daha o 12 yaşındayken vefat etmişti.Annesinin ölümünden sonra zor toparlanmaya başlamıştı.</FONT>Çünkü annesine çok düşkün bir çocuktu ve herşeyi ona annesi öğretmişti.Babasının uzun çalışma saatlerinden dolayı...Diyorum ya daha yeni toparlamaya başlamıştı üzerinden 1 yıl geçmesine rağmen...Ancak o kadar talihsizdiki ölüm yine Hiç beklemdeiği bir anda gelmişti.Ve o tam toparlanmış babasıyla mutlu bir hayata başlamışken babası gözlerinin önünde korkunç bir kazayakurban gitmişti...Ne yapacağını bilememişti babası öldüğünde.Çünkü tek çocuktu ve kazadan sonra yollanabileceği tek yer çocuk esirgemekurumuydu...-''Allahım diyordu ben ne yapacağım,Annemin ölümünden sonra zor toparlandım ve şimdi babam öldü ben ne yapacağım...''Babasının cenaze işlemleri yapıldıktan sonra Alisa'nın yakınlarda bir akrabası olup olmadığı araştırıldı fakat yakınlarda bir akrabası yoktu.Kendisi Mersinde oturuyor ona en yakın olan akrabası ise Edirne'de...Tek çare olarak bir yurda yerleştirilecekti.Alisa bu çocuk yaşta yaşadıklarını anlamaya çalışıyordu...Yurda yerleştirildiği zaman hiçkimseyle arkadaş olmadı.Sürekli yanlız kalır grup oyunlarına girmezdi.Dersleri o kadar düşük olmasa bile çok parlak bir öğrenci değildi.Hiçkimsesi yoktu ve o yapayanlızdı...Ama yapacağı birşey yoktu alışmak zorundaydı...1 ay geçti,2ay geçti,3 ay geçti...Alisa yavaş yavaş kendini toparlamaya başlamıştı.Toparlamalıydıda çünkü yapabileceği başka hiçbirşeyi yoktu...Alisa'nın yurtta tek bir arkadaşı vardı oda Mertcan'dı.Mert ve Alisa'nın tek bir ortak noktaları vardı oda anne ve babalarının aynı şekilde ölmüş olmalarıydı...Alisa ve Mertcan sürekli beraberlerdi ve hiç ayrılmazlardı.Alisa 14 yaşnda olmasına rağmen 1.60 boyunda sarışın mavi gözlü genç bir kızdı.Mertcan ise sarışın yeşil gözlüydü.Boyuda 1.65ti ve çok tatlı genç bir erkekti.Alisa ve Mertcan 18 yaşına kadar hep beraberlerdi ve hiç ayrılmadılar.Çünkü bu arkadaşlık lise iki'ye geldikleri yılda aşka dönüşmüştü.Aralarındaki güven müthişti ve hiçkimseye duymadıkları güvenle birbirlerine bağlıydılar.Zaman geçmişti ikiside büyümüştü.Alisa avukat,Mertcan ise doktor olmuştu ve tabiki evlenmişlerdi.Evliliklerini en sevdikleri ülkede Amerikada gerçekleştirmişlerdi.Amerika onlar için rüya bir kentti ve mutluluklarının başlangıç noktasıydı.Evlilikleri çok mutlu gidiyordu ve hatta çocukları bile olmuştu.Çocuklarına Umut adını vermişlerdi.Çünkü Alisa ve Mertcan birbirlerinin hayata dair umutları olmuşlardı.Yaz gelmişti.Alisa ve Mertcan en sevdikleri ülkeye yani Amerikaya gitmeye karar vermişlerdi herşey hazırdı toplandılar ve arabalarına binip yola koyuldular.Nede olsa istanbula kadar gidip ordan Amerika'ya uçucaklardı,ama olmadı...Ve Yolda o korkunç kaza gerçekleşti.Aslında Mertcan'ın hiçbir suçu yoktu ama karşıdan gelen dikkatsiz sürücü bütün hayatlarını mahvetmişti...Kazada Mertcan'ın kullandığı araba paramparça olmuştu ve tabikide Alisa ve Mertcanda...Bu kazayı duyan ve onları tanıyan bütün herkes şu lafları sölediler...-''Bu çocukların kaderi doğduğunda birlikte yazılmış ...''Geriye sadece Umut kalmıştı.Alisa ve Mertcan'ın Umut'u...Umut'unda daha bu yaştan kaderi anne ve babasınınki gibi olmuştu.Oda artık çocuk esirgeme kurumunda büyüyecek anne ve babası gibi orada mutluluğu bulmaya çalışacaktı...Ama umut daha çok küçüktü ve bunların hiçbirinden haberi yoktu.O saf ve temiz bebek haliyle anne ve babasının yanında büyüyor gibi hissedecekti.Tabiki çocuk esirgeme kurumunda yaşadığının farkına varana kadar...Umut daha bunun farkına varamadan zengin ve çocukları olmayan bir aile tarafından evlat edinildi.Umut büyüyordu.Çok mutluydu.Çünkü elinde her istediği imkana sahipti.Kolejde okuyor,dershaneye gidiyor,sportif faaliyetlere katılıyordu.Dersleride çok iyiydi.Kısacası diğer zengin çocuklar gibi şımarıklık peşinde koşmuyordu.Elinde olanların hakkını veriyordu.18 yaşına kadar evlatlık olduğunu bilmeden yaşadı.Ancak 18 yaşına geldiğinde ailesi ona herşeyi anlattı.Anne ve babasını seviyordu ama geçmişinide bilmek istiyordu.Elindeki imkanları kullanarak geçmişindeki herşeyi öğrenmek için çabaladı.Ve en sonunnda herşeyi öğrendi.Bu olanlar onu o kadar şaşırttıki ne yapacağını bilemedi.Acaba oda anne ve babası gibi melek mi olmalıydı??yoksa hayatına devam edip onları sadece hatıralarında olan 2 insan gibi hatırlamalımıydı...2. şıkkı seçti çünkü o artık yetişkin bir erkekti.20 yaşına bastığı doğum gününde ailesi ona kırmızı bir araba almışlardı.Umut'un en çok istediği arabayı...Umutta doğum gününü Amerikada yeni arabasıyla geçirmek istediğini söyledi ve yola çıktı.Tam yola çıktı İstanbul'a varmak üzereydiki onunda kaderi gerçek anne ve babası gibi oldu...Alisa ve Mertcan'ın yanına anne ve babasının yanına sonsuzluğa doğru yola çıktı...