Lucifer Morningstar

Konu: Lucifer Morningstar Cuma Ekim 01, 2010 11:10 pm

Başvuran Kişinin;

Adı: Atakan
Yaşı: 17

Karakterin;

Tam Adı: Lucifer Morningstar
Özellikleri: Komik, psikopat, arada dağınıklık yapar. Laf sokmayı sever. Karşı çıkmayı sever.
Fiziksel Özellikleriniz(Anlatımla aktarın!): Simsiyah kıvırcık saçlar, kahverengi çekik gözler. Minyon tipli.

~Sorular:

I. Bir büyücü olsaydın yapacağın ilk büyü hangisi olurdu?Nedenleriyle birlikte açıklar mısın?
- İmperio olurdu. Çünkü kişinin kontrolünü ele geçirdiğin zaman istediğin şekilde yönetme amacın olur.

II. Bir büyücü olarak yapmayı en çok sevdiğin şey nedir?
- Büyü yapmak

III. Büyücü deyince aklına gelen ilk üç özelliği yazar mısın?

- Zeka, hırs, asalet

IV.Arkadaşınla birlikte yasak ormandasın.Karşınıza son derece kızgın bir orman yaratığı çıktı ve arkadaşına saldırdı.Ne yapardın?Ayrıntılarıyla açıklar mısın?

- Hemen Protego büyüsünü yapıp güvenli bir kalkan oluştururum. Gerekirse Glacius tarzı büyüleri kullanarak yaratığı imha etmeye çalışırım.

V.Sana göre Quidditch'teki 3 altın kural?

- Süpürgene bin. Havalan. Snitch'i kap.

Örnek Rp:

“Günaydın aşkım.” dedi Zac yatakta yanında yatan karısına. Ve yanağına kocaman bir öpücük kondurdu. Karısı iki mıymıylık etti ama sonunda doğruldu yatağında. “Günaydın bebeğim.” diyerek sarıldı Zac'e. “Seni seviyorum.” . “Bende seni seviyorum, hemde söyleyebildiğimden daha çok” dedi Zac.

Zac ve Amy, 2 ay önce evlenmişlerdi ve birbirlerini deli gibi seviyorlardı.Yani çiçeği burnunda damat ve gelin. Zac çocuk istiyordu fakat Amy buna pek hazır değildi. Adam her gece karısına sulanırdı fakat Amy'in ağzından hep şu cümle çıkardı. “Olmaz bebeğim, şimdi o güzel kıçını yatağa at ve uyu.” Zac bütün gece uyumazdı. Sabaha kadar hayaller kurardı. Çocuk hayalleri. Zac, Amy ve olacak çocuklarının hayali. Mutlu bir aile tablosu oluştururdu her gece kafasının içinde. Duygulandığı olurdu bazen, gözünden damla damla akan yaşlar yanağından süzülüp dudaklarına kadar inerdi. Sessizce ağlardı, Amy duymasın diye. Gerçi Amy'in uykusu çok ağırdı. Zaten Zac'in uyumamasının bir nedeni de buydu. Eve bekçilik yapıyordu bir nevi. Amy'e ve eve bir şey olsun istemiyordu. Bu yüzden sabah işte gözleri kayardı. Patronundan birkaç kez uyarı almıştı zaten daha fazla uyarı alıp kutusu elinde kıçına tekmeyi yemek istemiyordu.

Zac bahçeye çıktı temiz hava almak için ve başını sağa-yukarı döndürdüğü anda çatlak komşusu Lian Timperley'i gördü penceresinde dürbünle Zac-Amy çiftinin yatak odasını röntgenlerken. Zac sinirli bir şekilde “Hey! Ne yapıyorsun lanet herif?” diye bağırdı. Adam dürbünüyle sakin bir şekilde aşağıya Zac'e baktı. Gevrek bir ses tonuyla “Hiç, gökyüzüne bakıyorum evlat. Görüyorumda yıldız gibisin, bütün gece uyumuyorsun.” Ardından da ses tonu kadar iğrenç bir kahkaha attı. Sarışın adam Lian'ın evine doğru hareketlendi, suratı kıpkırmızıydı. “Bak.” dedi. “Zaten sinirim tepemde, beni katil etme!” Çatlak Lian yine iğrenç bir kahkaha attı. “Merak etme evlat, sinirinin neden tepende olduğunu biliyorum. Bir gün sen işteyken Amy'le gidip bi konuşayımda sana bir gece versin.” Zac donmuş kalmıştı. Aklı karışmıştı. Boş gözlerle adama bakıyordu. Lian kendisine gelen bakışlardan korkmuş olacağından hemen içeri girdi. Zac boş gözlerle etrafa biraz daha bakındıktan sonra yavaş yavaş eve doğru yöneldi. Zac'in başına çok fena bir ağrı girmişti şimdi. Sanki kafasının içinde filler güreşiyordu. Titriyordu. Çok kötü bir biçimde titriyordu. Hemen ılık bir duş almak üzere banyoya gitti.

Zac duştan çıkmıştı, ama içerisi cehennem gibiydi. İçerideki yoğun su buharından göz gözü görmüyordu. Ama Zac hala üşüdüğünü hissediyordu. Ve kafasındaki o sesler... “Bir gün sen işteyken Amy'le gidip bi konuşayımda sana bir gece versin.” Haklıydı. Bunların hepsi Amy'in suçuydu. Eğer bir gece razı olabilseydi şuan bunlar olmayacaktı. Amy'e içinden binlerce küfür etti. Canı içecek istiyordu. Mutfağa gitmeye üşendi. Yavaş yavaş yatak odasına doğru sallanmaya başladı ama hala derisi soğuktu. Yatak odasının kapısını açtı, Amy tekrardan uykuya dalmıştı. Mışıl mışıl uyuyordu. Zac Amy'in yanına gitti. “Aşkım.” Uyandırmaya çalışıyordu. Bir iki denemeden sonra Amy doğruldu. “Efendim birtanem?” dedi uykulu gözlerle. Zac büyük bir hırsla karısına sarıldı. “Aşkım, sarıl bana. Seni seviyorum” dedi. Amy şaşırmıştı ama o da sarıldı sonra. Zac kadının boyununu öpüyordu. Amy gözleri kapalı kocasına sarılırken birden bire gözleri kocaman açıldı. Çığlık atıyordu. Zac onu yatağa attıktan sonra son kez bir baktı çok sevdiği karısına. Amy'de ona bakıyordu. Masmavi gözleri kocaman açılmış, ağzı da aynı şekildeydi. Yatak örtüsü berbat olmuştu. Çünkü Amy'in boynundan yatağa oluk oluk kan akıyordu.

Ertesi sabah FBI, Zac-Amy Mundy çiftinin evindeydi. Evin etrafı -sokak dahil- şeritle kapatılmıştı ayrıca sürüsüyle polis etten duvar örmüştü sokakta. Trafik kapatılmıştı. FBI uzman dedektif Andy McRoward suç mahalli eve doğru yaklaştı. Yerler çamurdu. Evin bahçesindeki ayak izlerini farketti. Evin kapısının önünden güneye doğru gelen bir çift ayak izleri birden doğuya doğru yöneliyordu. McRoward ayak izlerine dikkatli bir biçimde baktı. Aşağı yukarı 46 numara bir spor ayakkabısının izine benziyordu. Doğuya yönelen ayak izinden sonra sağ ayak izi biraz daha uzak bir mesafede gözüküyordu. “Demekki şüpheli burda ayağını açmış.” diye düşündü. Devam etti. Uzağa atılmış sağ ayak izinin yanında diğer ayağın izi vardı. Ayak izleri yavaş yavaş ön kapıya doğru gidiyordu.

McRoward, FBI ajanı Alan Pobrus ve 2 polis memuru eve girdiler. Girdikleri anda yoğun ceset kokusu burun kıllarını titreştirip beyinlerine ulaştığı anda hepsi aynı anda irkildi. Ayrıca evin içi sıcaktı. McRoward ve Pobrus banyoya doğru yanaştılar. İçerisi gerçekten çok sıcaktı. Şofbenin derecesi maximumdaydı. Buraya kim girmişse kendini duş alırken yakmayı düşünüyordu heralde diye düşündü ikiside. O anda evin içinden ses duyuldu. “Ceset bulundu.” Dedektif ve Pobrus sesin geldiği yöne doğru hızlı hızlı yürümeye başladılar. Yatak odasındaki görüntü korkunçtu. Amy Mundy yatakta parçalanmış bir biçimdeydi. Boynundan akan kanlar kurumuştu. Kadının sağlam olarak sayılabileceği organı sadece kafasıydı. Vücudunun geri kalanı parçalanmıştı, sanki yenmişti. İç organları dışarıdaydı. Ciğerleri pörtlemişti sanki. Bağısakları karnından sanki yılan gibi dışarı fışkırmıştı. Gözleri boş boş tavana bakıyordu. Ağzı öyle bir açıktı ki kuş gelse yuva yapardı.

McRoward cesedi dikkatlice inceledi. Her tarafını süzdü geçirdi. Sonra Pobrus'a dönüp, “Eğer dünyada bir insanı yatağında yakalayıp parçalayabilen, ormandan kaçmış deli bir ayı yoksa, bunun üzerinde baya düşünmemiz lazım.” dedi. Alan Pobrus gülerek “Belki sahibine isyan eden bir sirk ayısıdır.” dedi. Dedektif gözlüğünün üstünden Pobrus'a gülümseyerek “Şakacı” dedi. “Of, bu lanet cesedin önünde daha fazla durmak istemiyorum. Hadi Andy, dışarıya çıkalım.” dedi Pobrus.

Dışarda polis memurları bir adamı tutmuş, konuşturmaya çalışıyorlardı. Pobrus ve McRoward olay yerine gelice polis memuru Dan “Bu şahıs şu yan binada oturuyor. Kendisinin görgü tanığı olmadığını söylüyor-”. “Çünkü öyle değilim!” diye bağırdı adam. “Daha evime yeni geliyorum. Dün öğlen anneme gittim. Hastaydı kadın.” dedi ve Dan'e pis bir bakış attı. Pobrus rozetini adam gösterdi. “Adın ne?” “Lian Timperley” dedi adam aniden. Ne büyük yalancı! Tanrım. Aslında adam zeki. FBI'a dün gece onların yatak odasını röntgenliyordum, sonra Zac geldi bana söylendi, içeriye gitti. Sonra bir çığlık sesi duydum diyemezdi. Haneye taciz olayından karakollara düşmek istemiyordu. McRoward birden girişti. “Kapıdan çıkan ayak izleri giderek sizin eve bakıyor, ne iş?” yaptı gözünü kırparak. Lian aniden “Ben nerden bileyim be! Burada değildim diyorum size!” dedi büyük bir hırsla. Pobrus “Düzgün konuş, yoksa parlak poponda 48 numara kunduranın ayak iziyle dolaşmak zorunda kalırsın.” Sakinleşmek için biraz nefes alıp verme işlemini başarıyla gerçekleştirdikten sonra “Tamam salın ineği çayıra” dedi. Ardından büyük megafonu eline alıp “Hanımlar, tamamdır. Burdaki işimiz bugünlük bitti. Birazdan cesedi almaya gelecekler.” Mırıldandı. “Cesedin neresini alacaklarsa artık. Kadıncağızın kıçıyla başını toplayıp gidecekler.” Devam etti konuşmaya. “Dağılabiliriz.”

2 dakika sonra ortalık boşalmıştı. Sadece 2 adam kalmıştı boş caddede. McRoward ve Pobrus. “Ne dersin dostum, şimdi bi bara akıp kafaları çekelim mi?” dedi Pobrus. McRoward dudak büktü. “Hadi ama Mike, eğleniriz işte. Hem bi iki kız bulur evcilik oynarız ha?” Pobrus kaşlarını kaldırmış, pişmiş kelle gibi sırıtıyordu. Esmer suratının alt tarafındaki inci gibi dişler asker gibi dizilmişti. “İyi peki. Azıtmak yok ama.” dedi McRoward. O anda bir rüzgar esti. Şimdi yaprak dahi kımıldamıyordu. McRoward verdiği nefesi görebiliyordu. Pobrus az ilerdeydi ama hareketsiz duruyordu. McRoward “Hadi dostum kaldır kıçını-” Pobrus'un siyah kafası aniden büyük bir hızla sağa döndü. Tabi <çatırt> diye seste duyuldu. Pobrus ağzını kocaman açtı ve dünyanın en tiz sesli kadınınını geçebilecek düzeyde bir çığlık geldi. McRoward haykırıyordu. Pobrus yamulmaya başladı. Elleri, kolları,bacakları... Sonra yere yığıldı. Boş gözleri McRoward'a bakıyordu. Sonra sesi kesinlikle ona ait olmayan başka bir ses geldi Pobrus'tan. Çıkan ses bir kelimeyi ifade ediyordu. Ama çıkan kelime, kendisi kadar korkunçtu. “Lucifer.”

- En az beş satır olmalıdır.

Konu: Geri: Lucifer Morningstar Cuma Ekim 01, 2010 11:59 pm

Slytherin!
IV.Sınıf SLYTHERİN!

» Lucifer Morningstar
» Lucifer Gabriel «
» Rachel Belinda Morningstar